zdeprawować — dk IV, zdeprawowaćwuję, zdeprawowaćwujesz, zdeprawowaćwuj, zdeprawowaćował, zdeprawowaćowany «pozbawić zasad moralnych, hamulców moralnych, sprowadzić z uczciwej drogi; zdemoralizować» Zdeprawować młodzież. Zdeprawować nieletnią. zdeprawować się… … Słownik języka polskiego
zdeprawować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}deprawować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deprawować się – zdeprawować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przejmować od kogoś treści, postawy uznawane powszechnie za niemoralne, sprzeczne z prawem; ulegać deprawacji; demoralizować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdeprawował się, przebywając w złym towarzystwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zezwierzęcić — dk VIa, zezwierzęcićcę, zezwierzęcićcisz, zezwierzęcićęć, zezwierzęcićcił, zezwierzęcićcony zwykle w imiesł. biernym «pozbawić cech ludzkich, upodobnić do zwierzęcia; zdeprawować, zdemoralizować kogoś» Zezwierzęcony bandyta … Słownik języka polskiego
znieprawić — dk VIa, znieprawićwię, znieprawićwisz, znieprawićpraw, znieprawićwił, znieprawićwiony znieprawiać ndk I, znieprawićam, znieprawićasz, znieprawićają, znieprawićaj, znieprawićał, znieprawićany «pozbawić kogoś zasad moralnych, sprowadzić z uczciwej… … Słownik języka polskiego
deprawować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deprawowaćwuję, deprawowaćwuje, deprawowaćany {{/stl 8}}– zdeprawować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wpływać na kogoś, zaszczepiając w nim treści, postawy uznawane powszechnie za niemoralne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
